۱۳۹۰ تیر ۲۱, سه‌شنبه

ادبیات کردی و لهجه هورامی


لهجه هورامی در زبان کردی"ماچو"ودر ترکی "زازا" و در فارسی "گورانی"خوانده می شود.این زبان،زبان شعر دربار امیر اردلان و بابان سلیمانیه بود آن را صیقل یافته تر و مهذب تر از دیگر لهجه های کردی می دانستند. امروزه قزلباشهای ترکیه و کاکه ای های عراق و مردم هورامان ایران و ساکنان نواحی مرکزی زاگرس تا جنوب شاهراه خانقین – کرمانشاه به این زبان تکلم می کنند.

لهجه هورامی درادبیات کردی سایقه طولانی دارد. بخش اعظم ادبیات آن شعر است که متاثر از سنت های قومی است . وسیله انتقال شعر عامه،سنت شفاهی است. اما ادبیات مکتوبی هم هست که قدمت آن زیاد است . مثلا در سده دوازدهم میلادی در سلیمانیه پوستی پیدا شد که بر آن ابیاتی مربوط به حمله عربها به ایران بود:



هورمـــزگان رمــــان، آتران کـــــــژان

ویشان شارده وه گروی گه وره کان



شـــــــنو وکــــنیان وه دیــــل بشینا

مــــــیر آزا ملــی وروی هــــــــویـــنا



روشت زردسستره مانه وه بیــکس

بــزیکا نیکا هورمـــــزو هـــیوچــکس



برای مطالعه بیشتر ر.ک به کتاب "کرد و سرزمین آن" نوشته درک کینان و ترجمه ابراهیم یونسی.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر